Świat polskiego filmu w żałobie. Nie żyje Alicja Helman
Polski świat filmu w żałobie. Zmarła wybitna teoretyk, eseistka i historyk filmu Alicja Helman. Przez całe życie związana była z kinem, o którym wiedziała więcej, niż niejeden filmoznawca. Odeszła w wieku 85 lat po długiej i ciężkiej chorobie.
Kolejna wielka strata dla polskiej kultury i sztuki. Zmarła zasłużona dla filmu teoretyk, eseistka, historyk oraz tłumaczka Alicja Helman. Była prawdziwą skarbnicą wiedzy na tematy związane z kinem.
Informacje o śmierci Alicji Helman obiegły media
O stracie tak zasłużonej osoby poinformował krytyk i eseista Lesław Czapliński w serwisie Facebook. „Z andaluzyjskiej Torrevieja dotarła wiadomość o śmierci prof. Alicji Helman” – czytamy w komunikacie.
Helman przez całe swoje życie związana była z szeroko pojętym filmem i wszystkimi zagadnieniami z nim związanymi. Ukończyła studia muzykologiczne na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego, wkrótce jednak poświęciła się pisaniu, uczeniu i opowiadaniu o kinie.
W latach 1955-1973 zatrudniona była w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie, później była także kierownikiem Zakładu Filmu i Telewizji Instytutu Literatury i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach i Zakładu Filmu i Telewizji Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
W wieku 85 lat zmarła Alicja Helman
Przez długi czas związana była z Uniwersytetem Jagiellońskim. Najpierw jako kierownik Katedry Teorii Filmu w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ, później została jego dyrektorem. W kolejnych latach pracowała jako profesor w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.
Alicja Helman wydała szereg pozycji przeznaczonych dla osób naprawdę zainteresowanych kinem, jego historią, a także sylwetkami znanych osobistości. Jej bibliografia jest bardzo bogata w interesujące pozycje.
Stworzyła m.in. „O dziele filmowym" (1970 i 1981), „Przedmiot i metody filmoznawstwa" (1985), „Podstawy wiedzy o filmie" (2008), „Historia myśli filmowej. Podręcznik" (2008), „Historia semiotyki filmu" (1993), „Rola muzyki w filmie" (1996) czy „Twórcza zdrada. Filmowe adaptacje literatury" (1998).
Zajmowała się również współtworzeniem wydawanego w latach 1991-1998 leksykonu „Słownik pojęć filmowych" do którego napisała i wyjaśniła większość haseł. Opowiadała także o znanych osobistościach w postaci m.in. znanego reżysera Carlosa Saury w książce „Ten smutek hiszpański".
- Jest takie powiedzenie: jeśli film porównać do ukochanego ciała, to podejście widza jest podejściem kochanka, a podejście filmoznawcy - podejściem chirurga. Otóż proszę państwa, nigdy nie czuję się chirurgiem, nawet jeśli rozbieram to ciało na części, to robię to z miłością – opowiadała w 2008 roku w rozmowie z Interią przy okazji promocji książki „Podstawy wiedzy o filmie”.
Artykuły polecane przez redakcję Pikio:
- Widzowie ostro ocenili zachowanie Krystyny z „Sanatorium miłości”
- Kucharz powiedział, ile płaciła mu Magda Gessler za pracę w swojej restauracji
- Na jaw wyszły szczegóły pogrzebu księcia Filipa. Gdyby umarł, wszystko jest zaplanowane
Źródło: film.interia.pl, Wikipedia, Facebook