Co to jest porównanie? Prosta konstrukcja semantyczna
Co to jest porównanie? Wiele osób nieświadomie używa go wielokrotnie w ciągu dnia. Mimo tego, często jest mylone z metaforą - zwłaszcza wśród uczniów. Tymczasem porównanie to nic innego jak prosta konstrukcja semantyczna.
Co to jest porównanie? Codziennie porównuje się ze sobą bardzo wiele rzeczy: ceny, jakość produktów sklepie, wygląd różnych osób, proponowane usługi, smak potraw i wiele innych rzeczy. Wiele osób ciągle porównuje mnóstwo rzeczy, nawet nie zdając sobie z tego uwagi. Nawet w języku polskim porównywanie jest bardzo proste.
Co to jest porównanie i jak je stosować?
Porównanie to nic innego, jak prosta konstrukcja semantyczna. Polega na scharakteryzowaniu i wskazaniu w przedmiocie lub zjawisku w pierwszym członie zdania do podmiotu w drugim członie. Mówiąc inaczej, jest to po prostu zestawienie dwóch podmiotów oraz wykazanie tego, co je łączy.
Obie części zdania są ze sobą połączone wyrażeniami, charakterystycznymi dla każdego języka. W Polsce te funkcję pełnią: jak, jakby, jak gdyby, podobnie, na kształt, na wzór, na podobieństwo, tak jak i tym podobne wyrażenia.
Kolejność porównywanych podmiotów w języku polskim jest dowolna, jednak jest pewien warunek: aby porównanie było uzasadnione, oba przedmioty czy zjawiska muszą mieć wspólną cechą semantyczną. Oznacza to, że przynajmniej jedna rzecz musi łączyć oba podmioty, aby porównanie miało sens. Podstawą wyznaczania podobieństw może być jakaś właściwość, cecha wyglądu lub charakteru, a nawet stereotyp. Na przykład: "gorąco jak w piecu", "uparty jak osioł", "Ania, podobnie jak Kasia, ma jasne włosy", "jest zimno, jakby była zima".
Czym jest porównanie homeryckie?
Porównanie homeryckie to rodzaj porównania poetyckiego. Zazwyczaj występuje w literaturze, w mowie jest praktycznie niespotykane. Charakteryzuje się ogromnym rozbudowaniem, która pozwala traktować je jako osobną część utworu.
Tak jak zwykłe porównanie, składa się z dwóch członów rozdzielonych specjalnym wyrażeniem. Różnica polega na tym, że drugi człon jest rozwiniętym obrazem, czasem nawet może to być cały epizod lub dygresja. Najczęściej używa się tego rodzaju porównania do opisywania zachowań ludzi.